بر احوال آن کس بباید گریست!، که هم رأی کروبی وُ موسویست! - گیل آوایی

بر احوال آن کس بباید گریست[1]!

که هم رأی کروبی وُ موسویست!

چه بودند این دو، نبودند حصر!؟

چه کردند کُشتار و زندان و حسر!؟

مگر این حکومت از اینان نبود!؟

مگر مافیا از همینان نبود!؟

فسادِ کنون از کجا شد پدید!؟

کدام ضجۀ مادران را شنید!؟

یکی خنده بود وُ یکی سبز شد

یکی می بُرید وُ یکی درز شد!

همه سر به یک آخوری داشتند!

همه اصلِ مُلّاخوری داشتند!

خمینی صفت بوده اند جانیان

از اینان شد ایران انیرانیان!

حکومت از اینان شده مافیا

وطن را شده روزگاران سیاه!

بخود آی اینان همه دشمنند!

زگندابِ اسلام نان می خورند!

گرَت ذره ای عشق ایران بُوَد

نبرد با چنین دون وُ پَستان بود

---

[1] سعدی: بر احوال آن كس ببايد گريست/ كه دخلش بود نوزده ، خرج بيست

یک اشاره خیلی کوتاه:تا زمانیکه مردم فلسطین با رهبران ارتجاعی...-گیل آوایی

تا زمانیکه مردم فلسطین با رهبران ارتجاعی( محلّلها و دلالهای سیاسی)، گوشتِ دمِ توپِ ارتجاع هستند، همسویی و همدردی با آنها، نقطه اشتراکِ نیروهای مترقی با دولتها و نیروهای ارتجاعی در منطقه و یک انحراف در مبارزات آزادیخواهانه و ترقی خواهانه است! 

با عوامگراییها هنر و مبارزه و سیاست ترقی خواهانه را آلوده نکنیم!

هیچ حرکتِ بالنده ای بدون تفکرِ بالنده، میسر نیست! 

بگو با که هستی تا بگویم کیستی!

من اشتباه می کنم، پس هستم! - گیل آوایی

رنه دکارت گفت: من می اندیشم، پس هستم

من می گویم: من اشتباه می کنم، پس هستم!

Descartes said: " I think, therefore I am"

I say: I make MISTAKE, therefore I am!