فریاد - گیل آوایی

فریاد

گیل آوایی

21فروردین 1390

جهانی شدن

مرزهای بی مرزی

ریاکاران با بمب افکن و موشک و دیپلماسی هفت رنگ

جهان داغ می کنند

کابوس کدام رویای بخون نشسته تعبیر کرده اند جانیان

گاوچران از کدام گله

هار آمده بود که میراثش

کاخ سفید را هنوز هم

روسفید می کنند به نعل و به میخ

دمکراسی از برای کدام غارت ساز می شود باز

همساز ِ شمشیر بدستان ریاض

که گردن زدن سنت جنایتشان بود شمشیر دوسر!

پادشاهان غارت و سنت ِ وقاحت

دیکتاتوری ِتفنگ و سرباز و گزمه

جان تهیدستان بجان آمده می چزانند

دمکراسی بار می برند پشته پشته از کابل تا تریپولی

از قاهره تا دمشق

بازی از کدام جهانی شدن آغاز شده است

هنوز خود سوزان است در بدر

از نیویورک تا تهران*

از سیدی تونس

تا میدان دام....آمستردام

چه اندوه کمرشکنی ست  روزگار کنون

خیل بیکاران تا عمق دردناک گرسنگی

خیل دربدران بی سهم از یک جهان بی مرز

که بی مرزی غارت بی در و پیکرشان است هنوز

راستی را از کدام داغ بگویم!؟

از کهریزک تا تدمر**

از دیاربکر تا لا سانتا

آه که کمر راست نکرده ام خاورانها را

به چنین شعله کشان ِ هر روز... هر لحظه

دمکراسی غم انگیزیست پا به پا شدن خیل غارت گران

یکی قرآن می سوزاند به ریاکاری

یک هاله ی نور می بیند

یکی شمشیرآهیخته گردن میزند

یکی آیت جنایت است به جهل هزار و چهارصد ساله ی جمکرانی

دیکتاتورها همه توطئه کشف می کنند به ذکاوت

چه زبان مشترکیست جانیان

در هر کجای جهان غارت

درد می کشم هر روز

کوله ی راه یک تاریخ ِ مسخ بر دوش

اشکبارانه به تماشا نشستن یک دنیا دمکراسی

نوبت به آتش کشیدن کدام بجان آمده است در جهان بی مرز جهانی شدن

کجا شده است روزگار انسان شدن، بودن

چه آمده است بر آوازهای  مهربانی پیام آوران مهر

انسان به کدام سحر خود آفریده می سوزد

که داغ قسمت داغداران است هر یک به نوبت

هر خاک به خاک

هر گور به گور

آه دلم بتنگ آمده است

دلم بهم می خورد از این جهانی شدن انسان مسخ

دلارهای غارت

سهم جانی ترینان است

تهیدستان گرسنگی قسمت می کنند هنوز

کودک و زن و زندان

فهر خدایان است قسمتشان

مردان سربدار

 آوازهاشان

جنگل می گیراند

هم آوایان دربدر

چرا به های و هوی شعله کشان

 آه می کشند

انسان در کدام چاه خویش چال شده

کاین جانیان چنین به جنایت جهانمان آتش می گیرانند

اشاره به خودسوزی نیوشا فرهی در نیویورک برای اعتراض به حضور خامنه ای جنایتکار زمانی که رئیس جمهور حکومت جهل و جنایت اسلامی بود و نیز خود سوزی بوسعید تونسی که آتش انقلاب اخیر تونس را گیرانده است

اشاره به زندانهای مرگبار در ایران، سوریه، ترکیه، ونزوئلا