شش تا چاردانه فارسی - گیل آوایی

دل دادن ما وُ عشق دریـــــــــــایی تو
پروانه ی ما و غنچه صـــــحرایی تو
هستی گهی خشم و گاه دریایی مست
ماییم و شب و سبو و بی تـــــــابی تو
....

شوقیست شــــبانه های جانان بودن
هرشب به هوای اوغزلخوان بودن
دردیست جدایی و نشستن بر بـــاد
وزدیده وُ دل هَزاره گریــان بودن
...

ای یار ترا سر وفــــــــاداری نیست
پروانه وشی وُ دل به دلداری نیست
بیهوده چو اخگری نشو خرمن مـــا
کِشتیم وُ سرشتیم وُ هواداری نیست
.....

دل دادن ِ ما وُ عشق دریــــــــایی ِ ما
پروانه ی ما وُ غنچه صـــــحرایی ما
یاراست گهی به خشم وگه رام و رها
ماییم وُشب وُسبو وُ بی تــــــــابی ما
....

چون باده ی ما لعل لبش دریاییست
چشمان قشنگ یـــار ما سوداییست
سودای نگار ما بدل کرده هـــــــوار
کاین راز به ساز دل ما شـیداییست
....

دیریست که دل به جان ِ جانان دادم
جان دادم و جان به غمگساران دادم
هم هست برِ من وُ هم او نیست دریغ
بنگرکه چه سان سربه هزاران دادم

...