امامزاده ها تعفنِ صادراتی اند - گیل آوایی

حقیقت از سیاهچال بر نمودن

چه سود!؟

هنگام

 کوری، نرخ روز است!،

رسمِ تعفن گنداب!

کدام مناره به کرامت انسان بلند!؟

که اینش!؟

آن که دخیل می بندد

هنوز اندیشه باخته است!

امامزاده ها

تعفنِ صادراتی اند  به خاک ما!

آنکو عربده های بلاهت

زانو می زند به پنج نوبت!،

حرمت انسان نمی داند!

نمی خواهد بداند!

عمامه ها که بیهوده نبوده اند!

بذر بلاهت افشاندن

تا سوار بر گرده ها

بتازند

هرچه کرامت

هرچه شرافت

هرچه حرمت انسان بزدایند!

حالا تو بنشین یک دنیا هوار بزن!،

تعفن گنداب در گنداب برای گندابیان را!

آه دیگر قباحت کریه نیست!

حماقت کرامت است

غارت

رسمِ نسناس است که حق الناس زوزه می کشد!

ما درد می شماریم دوست من!

اشکها گوشواره های نسناسِ جنایت است

آویز بر چهرۀ کریه جماعت و جمعه

عربده ها

بی چرایی زیستِ یک مشت بلاهت مجسم

گوشها را کر کرده است!

بلاهت قباحت باخته است

همچون خونآشامیِ به یک آب خوردن ساده!

نرخ روز است!

به همین سادگی!

می بینی!؟

کاردها را قلاف کرده اند

قمه ها میدان دارند

سلام وُ صلواتِ چه!؟

رو به سیلی سرخ!، حکایت است!

گذشت جان من عاشقانۀ قصاب و قناری

گورها را نگاه کن

دهن باز کرده اند به گواهی یک تاریخ

باتلاقِ متعفنِ الله فریاد می کنند!

می دانی

بی خبر کو!؟،

از عمق این همه جنایت که رفت بر ما!؟

چرخ زدن در تعفنِ مانداب

نمایاندنِ فاجعه نیست!

قتلها را شمردن چه سود!؟

آستینها را بالا باید زد

میدانِ بجنگ تا بجنگیم

شوراندن به تاخت

خشمافریاد آتشی که بسوزاند از بن!

آه دلم غنج می زند

مرگ یک بار شیون یک بار!

شلیک کن! - گیل آوایی

آه دوست من

مشکل نه رفتن است نه بازگشتن

مشکل راه است راه!

باتلاقی در افتاده

الله شکلک در می  آورد

به پوزخندیِ یک تاریخ تکرار

چرخۀ بیهوده ایست اگر

دست و پا بسته به حکمی که نه از توست نه من نه برای ما

دیوارهای تا اوج حماقت مرزهای انسان و برده

چه سرک می کشی!؟

از دیوار حماقت بالا رفتن که فراز نیست!

ببین هنوز برده حراج می زنند سلیطگان

و تو

ومن

مای هرزۀ این گندابیم

شاهدانِ به شکنجۀ خویش

زندگی پاییدنِ بدتر از مردن است

وقتی دگردیسیِ ضجه واری شدن

بیا

آتشی به بود و نبودِ این همه کرامت باختگی

نه رفتن

نه برگشتن

آتش آتش آتش

سینه سپر کردن فقط چارۀ کار نیست

آتش نه به فرمانی نه به فرمانده ای

شلیک کن!

اجرای زیبایی از ترانۀ کودکانۀ "علی کوچولو" که در این سالها بزرگسالانه است!

 
Alikuchulooعلی کوچولو با اجرایی زیباتر from GilAvaeiگیل آوایی on Vimeo.
این ویدئو را در سال 2012 درست کردم و میان بایگانی ام بود. آن را منتشر کرده ام. ترانه اش با اجرا و پیام پرمعنایی ست و اینجا با شما قسمت می کنم. ترانه اش را نمی دانم توسط یکی از دوستان برایم با ایمیل فرستاده شده بود یا از اینترنت برگرفته بودم. به هر حال هر چه هست مهم این است که این اجرای زیبا را همگان بشنوند. 
متن ترانه:
 علی کوچولو دیگه کوچیک نیست
خوشحال نمیشه با نمره بیست
دیپلم گرفته سربازی رفته
دنبال کاره هفته به هفته
مادرش قرض داره
ته برج دائم کم میاره
رخت میشوره بند میندازه
غم داره بی اندازه با بد و خوب میسازه
تنها دلش می خواد علی باز بشه کلاس اولی وای وای وای
علی کوچولو دیگه کوچیک نیست
دنیاش مثل اون کوچه باریک نیست
دستاش خالیه دلش پردرده
داره دنبال چاره می گرده
هی کتاب می خونه
تو اینترنت سرگردونه دائم فیلتر میشکونه
می خونه و میدونه اینجا مثل زندونه
دلش می خواد جادو بشه
باز علی کوچولو بشه وای وای وای
علی کوچولو دیگه کوچیک نیست
سر راهشه یه تابلوی ایست
یه دانشجوی ستاره داره
دست از رویاهاش بر نمیداره
باباش تو زندونه
علی با مردم تو میدونه
یه سرودو میخونه
سر اومد زمستونه
پیرهنش غرق خونه
تموم میشه کار علی تو دل یه گورجعلی وای وای وای 

.

این ترانه گویا از یغما گلرویی ست. اگر اشتباه می کنم لطفاً  دوستانی که شاعرِ این ترانه و مجری ترانه را می دانند یا می شناسند، شناسه های آن را در همین وبلاگ بنویسند. پیشاپیش سپاسگزارم.

سه یاداشت خیلی کوتاه در سه فاصلۀ زمانی که در فیسبوک گذاشتم- گیل آوایی

جنگِ شیعه و سنی، طرفِ پیروز ندارد. جنگ شیعه و سنی، یعنی جنگ مسلمان کشان به دست مسلمان است. جنگ شیعه و سنی، یک جنگ فرقه ای ست که راه به نفرت و ویرانی و برادر کشی می برد. مسلمانانِ هر دو فرقه به هر دلیل چه سکوت کنند و چه در یکی از دو سوی این جنگِ نفرت انگیز و مسلمان کشانه قرار گیزند، خواه ناخواه در این جهل و جنایتِ جنایتکاران سهیمند.
در شرایطی هستیم که هر مسلمانی با هر باورِ اسلامی چه سنی چه شیعه چه هر فرقۀ دیگر، برای ناکارآمد کردنِ سیاست جنگ افروزی و بحران سازی و آینده بر باد دهی، باید دست در دست هم، با یک همبستگیِ انسانی، سیاستمداران و نیروها و دولتهای اسلامی را در جنگ و خونریزی پشیمان و نازا کنند.
نفرت افکنی های دینی و جبهه گیریهای سنی و شیعه، فقط برادر کشی و نفرت انسان از انسان بار می آورد و توانایی کشورهای مسلمان را بجای تمرکز بر فقر و نداری و بیکاری و بیسوادی و عقب ماندگی، صرفِ مسلمان کشی و آب به آسیاب کشورهای سلطه گر ریختن، می شود.
همبستگی انسانی، یکی از ضروریترین اقدامی ست که مسلمانان کشورهای اسلامی باید به دور از باورهای دینی/فرقه ای، بنام انسان و دفاع از کرامت، شرافت و حرمتِ انسانی، دست در دست هم علیه جنگ افروزی و نفرت پراکنی، برخیزند. در این کارزار صندلیِ وسطی برای هیچ مسلمان از هیچ فرقه ای نیست! یا در صف نفرت افکنان و جنایتکاران بودن است یا متحدانه علیه این انسانکشی ها و زندگی سوزیها بودن است.
علیه جنگهای سنی و شیعه و نفرت افکنی، بپا خیزیم. امروز می توانیم اما فردا نوبت همه می رسد که بخاک و خون کشیده شوند.

2

داعش، جمهوری اسلامی، اردوغان و دیگرنیروهای اسلامی در خاورمیانه ابزارِ غرب بویژه امریکا برای تغییرات استراتژیک در جغرافیای سیاسی خاورمیانه اند. همۀ نیروهای اسلامی به نوعی آتش بیارانِ همین معرکه اند. بحرانهای خاورمیانه تا رسیدن به چنان تغییرات استراتژیک، نه تنها برطرف شدنی نیستند بلکه به تناسب تضاد منافع کشورهای سلطه گر، نوسان خواهند داشت. هر یک از حکومتها و نیروهای اسلامی تا زمان کارایی در پشبرد هدفهای غرب، توهمات دینی خودشان را می بافند اما در آیندۀ سیاسی خاورمیانۀ بی تنشها و بحرانها، نه تنها جایی ندارند بلکه یکی از بایسته های میرا در جهتِ ثبات سیاسی در خاورمیانه اند.
نکته ای که باید مورد توجه همه مردم خاورمیانه از جمله ایران باشد این است که برای غرب، ویرانیها و مرگ هزاران انسان و فقر و آوارگی در کشورهای خاورمیانه نه تنها مهم نیست بلکه فرصتهای اقتصادی و زمینه های غارتِ بی دغدغۀ خاورمیانه در دراز مدت است. از این رو ضرورتِ به میدان آمدن نیروهای مستقل و مترقی و غیر دینی در خاورمیانه بیش از هر زمان دیگر است. امروز نیروهای غیر دینی و دمکرات مسئولیت تاریخی بعهده دارند.

3

گام به گام یارگیری و صف بندیِ سیاسی در قالب سنی و شیعه مشخص تر می شود. جنگ سنی و شیعه بار دیگر فاجعه ای خونبار نه تنها برای خاورمیانه بلکه بویژه برای ایران در چنته دارد. مسلمانان اگر ذره ای پایبندی به حرمت، کرامت، زندگی انسانی و منافع مردم دارند باید اسلام را به مسجدها برگردانند. اسلام ابزارِ اسارت، نفرت، جنگهای فرقه ای، برادر کشی و صد البته سلطۀ کشورهای دشمن با مردم و منافع مردم است. روحانیت مسلمان مسئول نخست این روزگارِ تباهی و سیاه و آینده بر باد ده است. بیزاری بر این اسلام که اساس تیره بختی و جهل و ناآگاهی و جنایت در کشورهای اسلامی بویژه ایران است