راهی تازه باید

گرده های شلاق
صلیب کشان کدام رسالتند
که خدا
چهره از نقاب کشید باز
آیه
آیه

راه بی سوار
سوگوار کدام حادثه باخته ایست
که خاک سیرایی اش نیست
نه
نیست زین همه شیفته جان

از کدام سیاهیست اینهمه هیاهو!
های
سینه کشان ِ هیچ هیچ هیچ

سربداران خاک
آه کشانند
راه
بی راهه

یلدای این دیار
مشت آهیختگان به خشمند
سیاهی ستیز

کاینگونه تاریخ
خاک می خورد
باز
هر صفحه داغ
هوار می کشد

هیچ ستودنی
به
زستودنی
به فریب

گرده های بی شلاق
لبهای بی نخ و سوزن
این خاک را
راهی تازه باید
آفتاب خیزی
جز به عزا نشستن
.

بازگشت.به.سرسرا