می گویم تا گفته باشم- گیل آوایی

قضاوت و مجازات در حکومت اسلامی بویژه ایران، غیر انسانی، وحشیانه و خلافِ معیار یک جامعۀ انسانیِ شرافتمندانه است. مجازاتهایی از نوع قصاص، دست بریدن و چشم کور کردن و سنگسار و...... نه تنها وحشیگری و غیرانسانی ست بلکه مدعیان و مجریان و فتوادهندگان آن نیز ناانسان و وحشی اند و نمایندگان راستین بربریت و توحشند. چنین احکام و اصولِ قضائی از هر عُرف، سنت، مبنائی که باشد غیر انسانی و توحش محض است. خواه براساس قران باشد خواه براساس اصول دینی باشد خواه سنت و عرفِ اسلامی! از زبان هرکه بوده باشد غیر انسانی و وحشگیری ست. بیزاری و نفرت به چنین دین و دینباوری که کرامت و حرمت انسانی را به سخره می گیرد و مدافعانی قاتل و دزد و ریاکار دارد.