دو شعر با یک اسلام توهین! چرا!؟ - گیل آوایی

بعد از این همه جنایتهایی که لرزه بر اندام  هر انسان شرافتمندی می اندازد! بعد از این همه کلاهبرداریهای نجومی و بیدادهای خونبار و  هزار فریبکاری و فقر و به خاک سیاه نشاندن مردم حتی کشتار مسلمان به دست مسلمان!، نمی دانم چه مرگشان است که تا می گویی بالای چشم اسلام ابروست، به چاک قبای این حضرات بر می خورد و هر چه شایسته خودشان است را نثار من می کنند که مثلا شعری گفته ام در تقدس شکنیهای مقدساتِ خرافه مستان که از آن جانمان به لبمان رسیده است. تازه این کم بود آقای رضا پهلوی، آخرین شاهزاده که هنوز نه به بار است نه به دار است به روحانیت باج می دهد و در برابر توهین به اسلام می گوید که اگر قرار به توهین اسلام باشد بهتر است  جمهوری اسلامی بماند!!!! به جمع خوشامدهای سیاسیونی می پیوندد که یا از روحانیت وحشت دارند یا به استفاده ابزاری و اتحاد روحانیت در کارزار سیاسی شان دخیل بسته اند!!!!

چندی پیش دو تا شعرم کار دستم داد. یکی را  در پی خواندن خبری از کارتنخوابی دختران ایرانی در ایران! گفتم و دیگری را هم در واکنشی به جنایتهای شیعه و سنی های قداره بندِ آدمکش!

اما پیامهایی با ناسزاهای آن چنانی برایم داده اند که چرا توهین کرده ام. توهین می کنند که چرا توهین کرده ام!؟

می بینید!؟

وقتی سراپای کتاب مقدسشان پر است از ناسزا و تهدید و مرگ و نفرت و کشتار، آن وقت همینهایی که حتی یک بار هم آن کتاب مقدسشان را نخوانده اند، اعتراض می کنند که چرا به دین شان توهین کرده ام!!!! زنده یاد ایرج میرزا در شعری می گوید: زن قحبه چه می کشی خودت را!؟ دیگر نشود حسین زنده!!

بقول صادق هدایت فحش اگر نباشد آدم دق می کند!!!

عجب روزگاری ست!!!!؟

دو شعری که بخصوص آن همه ناسزا برایم در پی داشت، در این صفحه همینجا! باز  هم منتشر می کنم!!!

کسانی که از آن می رنجند پیش از رنجش و توهین و چنین و چنان گفتنها بهتر است به این همه جهل و جنایت و بیداد و فساد و ریاکاری بپردازند! این فسادها، جنایتها از آدمهای ساده و معمولی نبوده و نیست از آیت الله ها از مراجع تقلیدشان و عمامه گنده هایی ست که از دل همین اسلام در آمده اند!! این چه دینی ست که چنین هیولاهایی از آن  ساخته و پرداخته شده اند!؟ بخاطر ترس از جهنم و خوش رقصیهای مشمئزکننده  برای دین شان، یقه مرا نگیرند  بروند یقه  این مفتخورهای گردن کلفت را بگیرند که شرافت و کرامت انسانی را با وجود ننگینشان آلوده اند!

اسلام به ذاتِ خود جنایتبار است

هر جا که جهالت هست میداندار است

آیاتِ کتابِ آن پُر از بیزاریست

انسانکشِ زندگی کشِ قهّار است

از بدوِ وجودی اش به  خون آغشته است 

اسطورۀ مؤمنانه اش خونخوار است

تا بوده نبوده  زندگی را خوشباش

کوری وُ کری وُ نفرتش در کار است

اسلام بجز مرگ چه دارد در کار!؟

دنیا زجهالتش جهنمزار است!

قرآن که کتابِ آسمانیش دانند

از بهر جنایت این کتاب ابزار است!

باور نکنی ز بیم وُ وهمت، زنهار

اسلام توهم است وُ نکبتبار است

ننگ بشر است هر آنچه اسلام است بار

انسان زچنین دینِ تبه، بیزار است!

یک جای جهان نشد ز اسلام آباد

جز فقر وُ جهالت وُ جنایتکار است!؟

نفرت به چنین دینِ ریاکاران، وای

کز آن همه آدمی تاسفبار است!

2

بعد از این بر در هر خانه خدا باید رید

بر در حوزه و بر شیخِ ریا باید رید

آیه و سوره به تزویر و ریا آلوده است

بر چنین وحی وُبه قرآن وُ صلا باید رید

ننگ وُ تزویر ز هر منبر و محراب و دعاست

بر چنین نانکدۀ شیخ دغا باید رید

مهر و تسبیح و دغلبازی شیخ است دکان

بر همه مسجد وُ بر منبر وُ بر آلِ عبا  باید رید

بر امامان و امامزاده و بر مکه، منا!

بر سرِ گنبد از خشتِ طلا باید رید!

وین تقدس زجهالت بکند نشو وُ نما

بر چنین قدس و قداست همه جا باید رید

ازچنین دینِ جنایت شده گنداب جهان

نهراسید که بر دینِ ریا باید رید!

یک اشاره به هزار باره هم حتی! - گیل آوایی

بیان کردنِ فساد از سوی چهره های سیاسی در جمهوری اسلامی بدون مبارزه ی ریشه ای با فساد، ریاکاری و برای فریب مردم است. ریشۀ فساد در مافیای روحانیت به پدرخواندگیِ خامنه ای ست. نه فقط فساد اقتصادی، نه فقط فساد دینی بلکه فساد قضایی، فساد فرهنگی فساد انسانی که در تار و پودِ جمهوری اسلامی ورود کرده است. برای برون رفت و رهایی از فساد نه به این نماینده یا به آن رئیس دخیل بستن که همه ی حکومت را باید سرنگون کرد تا بتوان از فسادهای هولناک رها شد. از همین نگاه خودفریبی و توهم محض است اگر انتظار داشت که از درون چنین مافیایی کسی بتواند با فساد و فاسد مبارزه کند!

جمهوری اسلامی نه فقط روحانیت را نه فقط مردم را بلکه دین و باورِ مردم را به فساد کشانده است. اخلاق در جمهوری اسلامی به بدترین شکل تاریخی اش سقوط کرده است. انسانیت از بربریت عصر سنگی هم بدتر شده است. دنبال این روحانی یا دنبال آن نماینده کشاندنِ مردم، جز به بیراهه بردن جامعه نیست وقتی شریفترین فرزندان این آب و خاک یا در گورهای بینام خفته اند یا در اسارت یک مشت بی همه چیز جنایتکار اسیرند!

جمهوری اسلامی با اپوزیسیونِ ساخنگیِ خودش، راه برون رفت از یک حکومتِ فاسد را بر جامعه می بندد! مخالف خوانیهای از سوی اصولگرا و اصلاح طلب و ملی  مذهبی و.... همه و همه که سر در آخورِ همین حکومت دارند، جز یک ریاکاری و فریب مردم نیست!

از چهره ها و تشکلهای مستقلِ از جمهوری اسلامی باید پشتیبانی کرد.

برای آزادی نرگس محمدی ها باید مبارزه کرد

باید صف مستقل و بیرون از دایره ی حکومتیِ جمهوری اسلامی، هرچه بیشتر شکل دهیم و به آن قدرت دهیم تا با فساد و کلِ جمهوری اسلامی مبارزه کند. جمهوری اسلامی با ماشین سرکوب و سیستمِ تا مغز استخوان فاسد و جنایتکار، با سلام و صلوات کنار رفتنی نیست! باید با زبان قدرت  با آن برخورد کرد.

با مبارزه ی سازمانیافته و هدفمند می توان سرکوبها و دیکتاتوری سازمانیافته را در هم ریخت!