دختر انقلاب!
.
فریادها چون رعد خروشان
خاکستریِ اندوه وُ تحقیر دریدن
شبهای شوم به خشمِ زبانه ها
در کوی و برزنِ هر شهر روان
دیدی آیا
رقص شکوهِ آزادی را
آن تابِ روسری
چون توسری بر سرِ دیوانِ حجابِ شرع!؟
فریاد خشمِ فروخورده بود او
نازِ شریفِ شرافت، شهامتش!
دُردانۀ همارۀ میهن
جانانه ام
دختر انقلاب!
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر