هنرمند، نویسنده، شاعر و هر فرهیختۀ ادبی/هنری
جامعه که موضع گیری سیاسی می کند و در حرکتهای اعتراضی/اجتماعی پا به پای مردم می
آید، بیش و پیش از هرچیز باید ظرفیت و جایگاه خود را بخوبی ارزیابی کند" آیا
توان آن را دارد که در بزنگاه مبارزات سیاسی/اجتماعی همراه مردم باشد" اگر تا
آنجا پیش رفت که باید میان " با قدرت بودن یا بر قدرت" یکی را برگزیند،
ظرفیت و توان آن را دارد که با مردم و همراه مردم بر قدرت باشد!؟
خفقان و سرکوبهای هولناک، مردم جامعه را از
برخورداریِ از نیروهای بالنده و مترقی سیاسی محروم کرده است و برخوردِ هنرمندان،
نویسندگان و هر فرهیختۀ ادبی در چنین شرایطی چنانچه تواناییِ پا به پایی با مردم
در کارزار سیاسی/اجتماعی مردم را نداشته باشد!، خواه ناخواه خاکِ رسوایی بر سرخویش
می ریزد و سرخوردگی مردم را سبب می شود!
از همین نگاه است که چنین چهره های ادبی/هنری
جامعه وقتی با رفتار پوپولیستی، عنکبوت وار بر تارِ ریاکاری ها و فریبکاریهای
قدرت(حکومت) یکی به نعل یکی به میخ، عمل می کنند! اولین تاثیر و پرده برکشیدن از
درونمایۀ خویش، ناامیدی و ناکارآمد کردنِ مقطعیِ مبارزات مردم را به دنبال دارند!
آیا درستکارانه تر و مسئولانه تر نیست کسانی از
اینان وقتی چنین پیامدهایی را با برخوردهایشان فراهم می کنند، دست از پوپولیسم
ریاکارانه و ادای پهلوان پنبه درآوردن
بردارند!؟
هر کسی را بهر کاری ساختند!
جای خود یافتن و حریم آن را مسئولانه شناختن و پایبند
بودن به آن، یکی از اساسی ترین برخورد هر کس با خود و مردم جامعه ای ست که از آن
برآمده است و به آن تعلق دارد.
.
زنده یاد اخوان ثالث در برخورد با درخواست خامنه
ای: شاعر بر قدرت است نه با قدرت!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر