اوین
چه بود
در آن روزهای خون
تو
بگو
بگو
که قلب من
بگو
که قلب من
از سوگوارگی
تنگ است
چه آمده است
بر سر یارانِ پای در زنجیر
زسقف بام تو
آویز چند نفر
ای وای!ب
گو
شنکجه گران
شنکجه گران
آیه از خدا خواندند
بگو
که درتلاوت قرآن
چه ناله ها گم شد
که ضربه
ضربه ی شلاق
آیه
نازل کرد
و هر کلام خدا
با شکنجه جاری شد
بگو
بگو
تو برایم
تو برایم
چه دیده ای
چه شنیدی
چه شنیدی
چه سان
خدا و خرافه
به عشق تازیدند
بگو
چه خاطره داری
چه خاطره داری
سرودخوانان را
برای من
که در اندوه این همه بیداد
به خون نشسته
سخن
با تو خلوتی دارم
" مرا ببوس" را
تو در آن دخمه های تنهایی
بگاه رفتن یاری به سینه ی دیوار
هنوز زمزمه ای هست
یا
که فریاد است
بگو
برای من غمزده
که بی تابم
برای من غمزده
که بی تابم
سرود زیر شکنجه
الهه نازی
و آن که جنگلی از ستاره می کارد
و آن یکی
که به عشق بوده است سوگندی
بگو
بگو
ز بخون خفتگان
زیارانم
چه بود
در دل آن دخمه های تاریکت
میانه ی همه جا
مرگ
هر کجا
اعدام
اتاقهای تو
بر تخت
آیه بود و شلاقی
بگو
که تاب ندارم
بگو
که تاب ندارم
به خاوران سوگند
بگو
بگو
اوین
از سرو ایستاده
که رفت
اوین
از سرو ایستاده
که رفت
بخوان
سرود بهاران خجسته را با من!
سرود بهاران خجسته را با من!
بخوان
بیاد رفیقان خفته در خاکم
بیاد رفیقان خفته در خاکم
زخشم
سینه درانم
به خاوران سوگند
اگر چه دربدر
اما
از این همه بیداد
بیاد یار بخون خفته
داد می خواهم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر