بک اشاره: حکومت فاسد را باید از ریشه کند. نه شاخ و بالش را هرس کرد!- گیل آوایی

حکومت فاسد را باید از ریشه کند. نه شاخ و بالش را هرس کرد!

طرح همه پرسی از سوی روحانی، ناگزیریِ حکومتِ تا مغزِ استخوان آلودۀ اسلامی ست که بخوبی دریافته است در باتلاق خود ساختۀ مافیایی جز سرنگونی، آینده دیگری ندارد. حکومت اسلامی به چنان فسادِ غیر قابل مهاری رسیده است که هیچ یک از نهادهای تعیین کننده در حکومت اسلامی قادر به مدیریت و رهایی از آن نیست. طرح همه پرسی، استفادۀ مهار شده از نیروی مردم در تقابل با مافیایی ست که همچون غولی از آستین آیت الله ها در آمده است. امروز چنان است که یا همسو با مافیا یا از قدرت کنار رفتن به هر قیمت است! یا مثل ما باش یا هر گز نباش!

بیرون کردن نهادهای مافیای سپاه با آن ساختار بغایت نیرومند در حکومت اسلامی، امکانپذیر نیست مگر مردم را به میدان آورد. به میدان آوردنِ مهارشده و هدایت شدۀ مردم، تنها سلاح عقلانیت در حکومت اسلامی ست که می کوشد از سرنگونیِ همۀ حکومت جلوگیری کند!

مقولۀ موسوی و کروبی هم در همین راستاست. هیچکدام اینها چه سبز چه بنفش چه سیاه، بیرون از کلیت حکومت اسلامی و تغییر کل حکومت را نمی خواهند! برایشان فقط حکومت اسلامی را از چنین بلبشویی فاسد و غارتگر  در آوردن و اجتناب از سرنگونی محتومش مطرح است.

اما اینکه حکومت اسلامی بتواند از چنگال هیولاهای خود ساخته جان بدر ببرد، بحثی ست که به منطق وجودیِ این حکومت باز می گردد و آن بجایی یا نابجایی این حکومت در  جهان امروز با جامعه این زمانی و این جهانی ایران است.

حکومت مشروعیت باختۀ اسلامی هیچ گریزی پیش پایش نیست جز سرنگونی! دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد!

هیچ نهادی از این حکومت مشروعیت ندارد. هر انتخاباتی هم از سوی این حکومت برگزار شده، فاقد شناسۀ اصیل و پایه ای سیاسی ست. وقتی هیچ حزب و سازمان و حتی شخصیت مستقل سیاسی در پهنه انتخاباتی و اصولا سیاسی کشور حق شرکت و امنیت و آزادی فعالیت سیاسی نداشته باشد، هر گزینش و انتخابی در حکومتِ تحمیل شده، نامشروع است. با چنین تعریفی هم می توان همه پرسی از سوی رئیس جمهور بنفش حکومت اسلامی را دید که در آن هیچ حزب و سازمان و شخصیت مستقل سیاسی اجازه و امکان فعالیت آزادانه را ندرد تا مردم آگاهانه در همه پرسی تعیین تکلیف کنند!

هر انتخابات یا همه پرسی ای در ایران تا زمانی که احزاب و سازمانها و شخصیتهای مستقل سیاسی امکان فعالایت آزادانه و امن را نداشته باشند، فاقد مشروعیت سیاسی ست و از درجه اعتبارِ انتخابات یا همه پرسی( رفراندوم) خارج است.

حکومت فاسد را باید از ریشه کند. نه شاخ و بالش را هرس کرد! البته ناگفته نماند که هیچ توهمی به هیچ شخصیت سیاسی از درون این حکومت نکبتبار نیست. هیچکدامشان قادر به تامین حداقل خواستهای ملت ایران نیستند. چه سبز چه بنفش چه سیاه، همه شان سر و ته یک کرباسند!