جای شاهنشاه ایران آیت الله شاه شد - گیل آوایی

جای شاهنشاه ایران آیت الله شاه شد

کار ملت روز وُ شب از اشتباهش آه شد

این چنین ملت به گورِ خویش دارد آیه خوان

همچو مرغی در فریب حیلۀ روباه شد

شهرش آبادی زگورستان گرفت از بدوِ کار

ای دریغا ملتی قربانی وُ گمراه شد

گر تسلسل بود رسم پادشاهان، ای هوار

آیت الله را ولی صاحب درون چاه شد

از درِ هر مستراحی یک امام آورده اند

روزیِ عمامه داران خیمه وُ خرگاه شد

غارت این جانیان از خشتک وُ تنبان گذشت

ملتی عریان زچاپیدن چو کوهی کاه شد

مرده خواری شد اساس حاکمیت ای دریغ

زندگی را سربداری سهمِ هر آکاه شد

ای شمایان گشته در گنداب ملایان اسیر

چشم بگشایید دین اینگونه رسم و راه شد

امتِ عربده کش گوعلمایش را هم - گیل آوایی

امتِ عربده کش گو علمایش را هم

قامتِ آیت وُ آن  ریش وُ عبایش را هم

روضه خوانی که دهد بهر جنایت فتوا

بر همه اصل و فرع وُ قد وُ نمایش را هم

بر صلاتی که شود جمعه بسی عربده ها

بر سرِ سجده، امام جمعه هایش را هم

هیبت نحس آخوندی که شده چون سگِ هار

بر پسِ گردن و بی غیرتی هایش را هم

مفتخوارانِ عباپوشِ هیولا، مرگ خو

بر همه خوی بدش گنبدوُ جایش را هم

او که از غارت نادان بکند نشو وُ نما

بارگاهِ زرِ هر ناله سُرایش را هم

اُمتِ گله صفت کز پی گرگش نالان

بر چنین امت وُ بر آیه سَرایش را هم

ذره ای نیست شرف در دل این بی شرفان

از همان روست که بر دین ریایش را هم

چه گویمت تو هیولا زگور آمده ای - گیل آوایی

چه گویمت تو هیولا زگور آمده ای

چو آیه ای، زبلاهت به زور آمده ای

نماد جهلی وُ وَهمِ شبانِ صحرا گرد

تباهیِ بشری، کورِ کور آمده ای

بخاک عاشق من، اهرمنی، سیه کاری

به مفتخواری و نفرت شرور آمده ای

تو مرده ای که زگور هزار چاه بلا

نمک به زخم بشر، مرده خور آمده ای

زخوانِ مردم بیچاره می خوری، کوری

برای جهل هماره صبور آمده ای

دریغ و درد از این گردش زمانه به قهر

به کام توست که دیوی وُ کور آمده ای

آیه، آیت، وقاحت، حقارت - یک فریاد گیل آوایی

آیه

آیت

وقاحت

حقارت

هر آیت الله نماد پتیارگی اسلام است

درحقارت انسان.

هر آیه،

آیت پلیدانه ای ست،

که انسان بدست خویش

گور بسازد از برای انسان!

چه پلیدانۀ مرگباری می پایند

هیولاهای مسلمان

مرجعیت جهل

تا قعر باتلاقی بنده وار زیستن!

سلیطگانند

سینه چاکانِ جهل مرکب!

تحقیر کرامتِ انسان

پاندول واره تاب به طناب و چارپایه!

آه

پلیدانه تر ابلهانی گله خو

زندگی دار می زنند به تماشا!

یک اشاره - گیل آوایی

هیولاهای اسلامی با خون و جنایت و سرکوبهای هولناک، حکومت اسلامی را یکدست کرده اند. خامنه ای و اوباشانِ دزدِ بی همه چیزش به مرحله غیر قابل بازگشت و اصلاح رسیده اند. اصلاحات در حکومت اسلامی به مفهوم آب در هاون کوبیدن است و تنها تفکر متوهمانه دینی سیاسی می تواند چنین خط و برنامۀ سیاسی را پیش بگیرد. هیولاهای اسلامی با چنین شیوه و مبارزه سیاسی نه کنار می کشند نه اصلاح می شوند. این هیولاها زمانی به چنین کاری دست می زنند که سرنگونی شان را لمس کنند. همۀ آنها و ما می دانیم که در چنان مرحله ای، نه تنها دیر است بلکه کل حکومت سرنگون می شود. و سرنگونی چیزی نیست که اصلاح طلبان یا هیولاهای اسلامی بخواهند. همین یعنی بقای حکومت اسلامی، نقطه مشترک اصلاح طلبان و اصول گرایان حکومت اسلامی ست.

مبارزه با حکومت اسلامی از راه متعارف سیاسی یا گاندی مئابانه  نمی گذرد. با این هیولاها تنها و تنها با زبان زور باید سخن گفت. خصلت لُمپنهاست که توسری می فهمند! و زور تنها زبانِ قابل فهم برای هیولاهای اسلامی ست. از این نگاه باید با خودمان صادقانه برخورد کنیم، یا مرگ تدریجی بدست هیولاهای اسلامی یا مرگ یکبار شیون هم یکبار!  یا مبارزه تمام عیار با همه حکومت اسلامی یا گردن گذاشتن به این هیولاهای جنایتکارِاسلامی!

اگر شهامت چنین تصمیمی را داریم، می توانیم سرنوشت خود را بدست گیریم وگرنه سرنوشت ما بدست کسانی رقم می خورد که اسارت و غارت هماره ما را در چنته داشته اند. آیا به چنین واقعیتی رسیده ایم!؟

اقای خامنه ای خر خودتی

این روزها اعتراض به دولت زیاد شده حتی برخوردهایی از سوی مجلس صورت می گیرد که آشکارا نشان می دهد خامنه ای افسار لمپنهایش را برای اعتراض باز کرده است. دو نکته بسیار زیرکانه در این کار نهفته است:
1- کاسه و کوزه های این همه نابسامانی را بر سر دولتی بشکنند که رفتنی ست و خامنه ای و بیت مافیایی اش را از این سوء مدیریت و نالایقی و نابسامانی دور بدارند،
2- یک رقابت کاذب هدایت شده میان خودِ این هیولاها برای داغ کردن تنور انتصاباتشان راه بیاندازند
بیاد داشته باشیم که ریشه اصلی و عامل اصلی و اساسِ این بلبشویی، هرج وُ مرج، بیکاری، گرانی، ورشکستی صنایع، فقر و نابسامانی....  همۀ حکومت اسلامی ست که دیگر از تعریف و شناسه یک دولت یا حکومت کاملا بیرون آمده و تماما یک مافیای دزد و غارتگر و جنایتکار است به هیچ چیز جز بقایش نمی اندیشد به هیچ اصلی پایبند نیست مگر منافع خودش!

و باز یادمان باشد که همین دولت با چه جنایت و خونی به جامعه تحمیل شده است!
پس!
اعتراضات و رجزخوانی های این جانیان در هر جای مجلس و قضاییه و سپاه و بیت مافیای خامنه ای، علیه دولت جز انحراف افکار عمومی و ایجاد بحرانهای انحرافی و فریب مردم نیست. اعتراضاتی که با یک تشر خامنه ای فروکش کند با یک چراغ سبز سر و صدا کند، به درد عمه شان می خورد! این ابلهان شعور اجتماعی را دست کم گرفته اند! مصداق هرکه نقش خویشتن بیند در آب! این حقیران به شعور عمومی توهین می کنند! باید صراحتا گفت: اقای خامنه ای! خر خودتی!!!!!

در آتشِ اندوه وُغم، چون شعله رقصانم ببین - گیل آوایی

دهم ژانویه 2013

در آتشِ اندوه وُغم، چون شعله رقصانم ببین

فریادم از نامردمی، اشکم، چو بارانم ببین

چرخ از چه می چرخد! بگو بیداد می بارد چنین

ای درد از داغ وُ فغان، خشم هزارانم ببین

کوهِ غرورِ مردمان، چون کاه می خواهند، وای!،

آتش بیافشانم از این،  مردانه میدانم ببین

دشمن چه پندارد که خون، وحشت به دلها می کند!؟

میدان زخون دریا کنم، خشم خروشانم ببین!

آه ای خموش خسته از، بیداد این اهریمنان،

برخیز با این دشمنان، شورِ جوانانم ببین

بس تاختند اهریمنان، رفتند چون برگ خزان

چله نشینِ روشنم، سورِ بهارانم ببین

سوگند بر نوروزمان، بر مهرِ بِه آیینمان

ایران ستانم بهر آن سروِ اهورانم ببین

ای پریشان جنگل انبوده - گیل آوایی

ای پریشان جنگل انبوده

ای

رهوارِ خاموشِ صبورِ من!

سحرپایانِ یلدای بخون رنگین،

شکوهِ ماندگاری،

مرگلاخِ خاکِ عاشق کش چه می دارد!؟

تبر ،

تنها زبانِ باتو گفتن شد!،

نهالانت چنین آشفته بر دارند!

چه آمد!؟

خاوران،

فریادِ خمشاگین یک تاریخ بیداد است!

هوارت کو!؟

سلاحت کو!؟

کجا شد جنگلا خشمِ چریک وُ سربدارانت!

چه داری انتظار مرگخویان!؟،

سرزمینت لعنتِ شومآیه های مرگ می بارد!

شکیبا جاری ی من،

کو!؟ چه شد!؟ سیل خروشانت!

کجا شد آتش خشماهوارِ داد!،

بر بیدادِ داغ وُ لابۀ اللهِ انسان کُش!

بگیران آتش خشمت،

تویی تو جاری بودن!

تویی تو خونِ در رگهای این جنگل!

تویی تو بودن وُ ماندن!

تویی بود وُ نبودِ خاک!

تو گر خاموش،

مرگِ خاگ!

تو گر فریاد،

بهاران می رسد از راه!

برخیزیم!