سه شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ -
۶ اوت ۲۰۱۳
پیکرِ زخمی،
زخمِ همۀ تاریخ دهان باز کرده باز
ماتِ خونبار
جار زدن
قسمت ما شد ناباوری!
کابوس تا کی!؟ کجا!؟
وقاحتِ این قومِ بی چشم و رو،
نمکدان شکستن
رسمِ وقیحان فقیه!
فقاهتِ وقاحت!
آه که سیاووشانِ خاک را
خاوران خاوران
سوگناله های خونبار به حیرت!،
بغض بر شمردن!
آی همرهان
سلاحی
آتشی
خشمی
مرگ یک بار
شیون هم.
.
همین!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر