دوم فروردین 1392
بیا زبادۀ مهرت ببار وُ باران کن
شکوفه کن تو سرودی چنان هَزاران کن
در این زمانۀ بیداد وُ خاک عاشق کش
هوار زن ز رهایی به ره سواران کن
اسیر ازچه به زنجیروُ یارِ بر سر دار
خروشِ جنگل خاموش را هواران کن
در این سترون وُ بیداد راهوارم باش
سلاح گیر و به آتش شراره زاران کن
به آه وُ زاریِ این قومِ سِحرِ از الله
به لب رسیده دگر جان جهانی ویران کن
نگیرد ار که کسی دست، دست دیگر را
به یاری دستِ مرا گیر و دستِ
یاران کن
ز سینه ام تو سپر ساز آتش افشان باش
ز شومِ نکبت این شب گذر شراران کن
سرود خوان وُ زخورشید جنگل ما گو
به زخمه های شرر گوش جان هزاران کن
ناتمام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر