ان کس که ربود از همه کس نان و نوایی

ان کس که ربود از همه کس نان و نوایی
یا از سر تزویر بتن می کند عمامه عبایی
آن کس که همه عمر بجز مفت نخورده است
مالید بسر شیره تحمیق به هر بنده خدایی
آن کس که سفیه است و فقیه نام گرفته است
یا ناله کند سینه زند تا بکند نشو نمایی
آن کس که ندارد به جهانی اثر از شرم
یا برده زدهر سبقت بی شرم و حیایی
آن کس که نداند و نداند که نداند
وا مانده آن جهل مرکب چوخروخنگ خدایی
آن کس که چنین است مراورا همه خنگی
آن کیست بجز صاحب عمامه، عبا، رنگ و ریایی
ملا بودش نام و آخوندی لقبش هم
در حوضه علمیه شود آیت هر خنگ خدایی
احمق بگشا چشم که این رنگ ملون

از تو برسد در همه ی عمر به هرنان و نوایی

بازگشت.به.سرسرا